Zadania, funkcje, zalety i hierarchia systemu okablowania strukturalnego

Okablowanie strukturalne (structured cabling) jest uniwersalnym systemem tworzenia okablowania telekomunikacyjnego, które wykorzystywane jest w obiektach o różnorodnym zastosowaniu- edukacyjnym, energetycznym, biurowcach, obiektach usługowo-handlowych, hotelarstwie, transporcie, obiektach kulturowych i wielu innych budynkach i zespołach budynków.

Zadania i funkcje okablowania strukturalnego

Podstawową funkcją, jaką realizuje okablowanie strukturalne, jest tworzenie zarówno prostych, jak i bardziej złożonych sieci i infrastruktury teleinformatycznej, która umożliwia podpięcie urządzeń stacjonarnych oraz mobilnych do sieci lokalnej, oraz do Internetu.

Odpowiednio stworzona sieć okablowania strukturalnego umożliwia podpięcie urządzeń znajdujących się w dowolnych miejscach w obiekcie lub zespole obiektów.

Funkcja ta może być realizowana przez odpowiednie rozmieszczanie gniazd dostępowych, przyłączy i punktów fizycznych.

W ramach okablowania strukturalnego możemy uzyskać stabilne połączenie i realizować przesył sygnałów cyfrowych i danych pomiędzy serwerami, komputerami PC, urządzeniami sieciowymi, a także wysyłać sygnał analogowy i cyfrowy w ramach protokołu ISDN (telefonii cyfrowej).

Z systemów okablowania strukturalnego korzysta się w ramach transmisji i przechwytywania obrazu z kamer IP (CCTV IP), do przeprowadzania prezentacji oraz wideokonferencji.

Dodatkowo funkcje realizowane w ramach Smart Bulidling oraz do przesyłu sygnałów w systemie BMS (niskonapięciowe sterowanie budynkiem) są coraz chętniej stosowane w wielu obiektach w mieście Warszawa. Okablowanie strukturalne również coraz śmielej wchodzi pod dachy obiektów usługowych i przemysłowych.

Zalety okablowania strukturalnego

Okablowanie strukturalne staje się obecnie standardem przy nowym budownictwie oraz modernizacji obiektów o charakterze przemysłowym i usługowym. Istnieje wiele wyraźnych korzyści z implementacji systemu okablowania strukturalnego w obiekcie.

System ten obecnie wielokrotnie przejmuje zadania instalacji nN (niskiego napięcia) realizowanych w wielu obiektach w mieście Warszawa. Okablowanie strukturalne staje się coraz popularniejsze w stolicy.

Najważniejszymi zaletami i przewagami systemów okablowania strukturalnego są:

• łatwiejszy dostęp, projektowanie i realizowanie punktów dostępowych, niż w przypadku instalacji nN (230 V);
• mniejsze zużywanie energii elektrycznej oraz praca z mniejszymi natężeniami prądów powoduje, że system strukturalny jest bardziej ergonomiczny, wydajniejszy i bezpieczniejszy niż instalacja 230 V;
• wysoka przepustowość;
• niższy koszt realizacji.

Hierarchia systemu okablowania strukturalnego

System okablowania strukturalnego pozwala na tworzenie rozbudowanych sieci w obrębie wielu poziomów oraz kilkunastu obiektów.

Odpowiednia hierarchizacja systemu znacząco ułatwia jego implementację oraz późniejszą eksploatację.

Możemy wyróżnić trzy podstawowe poziomy przesyłu sygnałów w sieci lokalnej:

• Część szkieletowa

Część szkieletowa jest najbardziej zewnętrznym układem.

W ramach tej części uzyskujemy przepustowość od 1 Gb/s do wielokrotności 40 Gb/s. Łączy ona poszczególne przełączniki szkieletowe, do których spływa cały ruch z konkretnego obiektu.

Sieć szkieletowa łączy główne węzły z obiektów z serwerami, macierzami dyskowymi lub innym osprzętem w ramach zespołu obiektów.

• Część dystrybucyjna

Jest to sieć okablowania strukturalnego łącząca poszczególne segmenty i/lub piętra budynków w węzły, z których sygnały trafiają dalej do sieci szkieletowej.

Ten poziom oferuje zwykle przepustowość do 10 Gb/s.

• Część dostępowa

Najbardziej wewnętrzna sieć w całej hierarchii systemu.

Z tą siecią ma do czynienia użytkownik sieci lokalnej. Odznacza się ona zwykle przepustowością do 10 Gb/s i umożliwia podłączanie interfejsów użytkowników.

Rozpoczyna ona swój bieg w gniazdach dostępowych LAN.

Medium w systemie okablowania strukturalnego

System okablowania strukturalnego obecnie głównie wykorzystuje skrętkę (kabel miedziany) lub światłowód. Kilka lat temu częściej wykorzystywało się kabel koncentryczny, jednak obecnie rozwiązanie to odchodzi do lamusa.

Skrętka jest rozwiązaniem najpowszechniejszym.

W sieciach strukturalnych wykorzystuje się skrętkę nieekranowaną, ekranowaną lub ekranowaną, która dodatkowo posiada poszczególne ekrany w parach przewodów, kolejno są to skrętki typu: UTP, STP i S-FTP. Skrętki wykorzystywane w  systemach okablowania strukturalnego występują w kategoriach od 3 do 7, choć obecnie korzysta się ze skrętek od Cat. 5 do Cat. 7. Jakie standardy wykorzystywane są w mieście Warszawa? Okablowanie strukturalne w stolicy głównie realizowane jest przez światłowody, skrętki Cat. 5, 5e oraz 7.

Skrętki Cat. 5 umożliwiają transmisje do 100 MHz częstotliwości i wykorzystywane są do sieci LAN 100 Mb/s, Fast Ethernet, 1000 Base-T Gigabit Ethernet, a także do sieci telefonicznych.

Skrętki Cat. 5E współpracują z częstotliwością 125 MHz i działają z takimi samymi standardami, co skrętki Cat. 5. Skrętki Cat. 6 wykorzystuje się do realizacji najszybszych sieci LAN.

Przewody współpracują z częstotliwością 250 MHz.

Kategoria 7 to najnowsza generacja skrętek wykorzystywanych w okablowaniu strukturalnym. Oferują one częstotliwość do 600 MHz, dodatkowe ekranowanie par kabla (S-FTP) i pozwalają na transfer 10 Gb/s.

Okablowanie strukturalne może być również tworzone przez jednomodowy lub wielomodowy kabel światłowodowy. Kabel jednomodowy nie może przekraczać 500 metrów bieżących i wykorzystywany jest do łączenia obszerniejszych sieci LAN.

Kabel wielomodowy stosuje się do łączenia sieci mniejszych.

Można wykorzystać od 100 do 500 metrów bieżących tego typu kabla.